آموزش چگونگی نگهداری از شترمرغ

نحوه نگهداری شترمرغ

رفتار: شتر مرغها حیواناتی اجتماعی هستند. در طبیعت آنها درگله هایی متشکل از یک نر وچندین ماده زندگی می کنند.شتر مرغ حتی هنگامی که مریض یا زخمی شده هرگز نبایستی تنها باشد.

رقص والتس: این رفتار یکی از تیپیک ترین رفتارهای شتر مرغ است.

هنگامی که شتر مرغها سرحال هستند گاهی اوقات شروع به چرخیدن خیلی سریع دور محور بدن نموده و بالها را به طرف بالا برده و پرهای زیبایشان را به نمایش می گذارند.
گاهی اوقات این کار موجب سرگیجه زیاد آنها شده و به زمین می افتند.

نوک زدن: شتر مرغها بین 2000 تا 4000 بار در روز نوک می زنند.

دستورالعمل و ضوابط فنی بهداشتی واحدهای پرورش و نگهداری شتر مرغ ( تاسیس و بهره برداری )

مقدمه: پرورش و نگهداری شتر مرغ از حساسیت و اهمیت خاصی بر خوردار است تاکنون ۱۴ نوع بیماری مشترک با طیور، ۷ نوع بیماری مشترک با گوسفند و گاو، یک نوع بیماری مشترک با اسب و ۱۲ نوع بیماری مشترک با انسان در شترمرغ شناسایی شده است . با توجه به اینکه پرنده ار مقاومت بیشتری نسبت به این بیماریها برخوردار می باشد غالباً به عنوان مخزن یا ناقل بیماری های مختلف مطرح می باشد ، بنابراین میبایستی در رعایت دقیق ضوابط بهداشتی ، استقرار اماکن ( در مناطق کم تراکم دام و طیور) و همچنین مراعات مسائل قرنطینه ای تمهیدات ویژه ای اندیشید.

هدف

هدف از تدوین، تعیین شرایط و ضوابط تأسیس و بهره برداری واحد های پرورش و نگهداری شترمرغ موضوع این دستورالمعل می باشد.

آموزش نحوه انتخاب و خرید شتر مرغ

صرفنظر از نوع روش انتخابی جهت شروع یک پروژه پرورش شترمرغ مهمترین گام جهت آغاز کاری موفق تهیه پرندگانی مناسب با ذخائر ژنتیکی مطلوب جهت تشکیل گلة مادر می باشد. انتخاب یک گلة مادر به عوامل مختلفی از قبیل: نوع آب و هوای منطقه، میزان زمین و تاسیسات موجود، هدف تولید و نوع و میزان سرمایه گذاری بستگی دارد.

بطوریکه هنگام تهیه پرندگان بایستی دقت داشت که شرایط اقلیمی مزرعه مبداء و مقصد تا حد امکان بیشترین تشابه را به یکدیگر داشته باشند که این امر مطمئناً تاثیر مطلوب تری را در سازگاری سریعتر پرنده با محیط جدید خواهد داشت از طرف دیگر تاسیس مزرعه تنها تولید تجاری گوشت و پوست و سایر محصولات را بعنوان هدف اصلی در نظر بگیریم پرندگانی مناسب خواهند بود که دارای توانایی های بیشتر در تولید می باشند اما اگر هدف اصلاح نژاد و تولید پرندگان اصلاح شده با ذخایر ژنتیکی بالا جهت فروش به مزارع مادر می باشد بایستی پرندگانی مد نظر قرار گیرند که دارای شناسنامة ژنتیکی کاملاً مشخص و توانایی های ژنتیکی بالا باشند بایستی مد نظر داشت که در حالت اول کمیت و کیفیت تولید مورد نظر بوده و سعی مزرعه دار همواره بر آن است تا علاوه بر تولید بیشتر کیفیت مطلوب تر نیز حاصل آید اما در حالت دوم بیشترین توجه بر روی کیفیت پرندگان تولیدی متمرکز می باشد و در این مزارع سعی بر آن است تا پرندگان تولیدی از لحاظ ژنتیکی و نژادی دارای برترین خصوصیات باشند و بتوانند این خصوصیات را به نسلهای بعدی خود انتقال دهند.
از طرف دیگر میزان سرمایه گذاری اولیه نیز تاثیر مستقیمی بر روی انتخاب متد اولیه خواهد داشت.

آشنایی با دوره تولیدمثل شترمرغ

دوره تولیدمثل

شترمرغ در دوره تولید مثل معمولا یکروز درمیان (با استراحت در فواصل زمانی معین) تخم می‌گذارد. تجربه نشان می‌دهد هرچه ماههای گرم سال بیشتر باشد فصل تولیدمثل شترمرغ نیز طولانی‌تر می‌شود. در بعضی مناطق این دوره گاه تا 10 ماه طول کشیده و محصولی بالغ بر 100 تخم به‌همراه دارد. در این دوره برای بدست آوردن بالاترین بازده، مولدها هرگز جابجا نمی‌شوند.
مزرعه تولید تخم باید امکانات زیر را دارا باشد:
پن های تولیدمثل دانخوری (نباید صرفا به چرا اکتفا شود)
آبخوری
سایبان
آشیانه مخصوص تخمگذاری؛ مولدها خود به ساختن لانه و تخمگذاری اقدام می‌کنند. می‌توان آنها را به آشیانه دیگر که به شکل 8 ساخته شده هدایت کرد. این کار با قرار دادن تخم و پاشیدن ذرت در آن انجام می‌گیرد و غالبا مورد قبول مولدها واقع می‌شود.
حصارسیمی 5/1 متری برای ممانعت از درگیری نرها و ورود شغال که تخمها را خورده یا مولدها را می‌ترساند.

آموزش جامع پرورش جوجه شترمرغ

پس از خروج از تخم جوجه ها بایستی درحرارت 30 تا 32 درجه سانتی گراد قرار گیرند. بهتر است این حرارت در زیر منبع حرارتی (لامپ هیتر، مادر مصنوعی) برای جوجه مهیا شده و اجازه انتخاب را برای جوجه فراهم آورد. در صورتی که شرایط جوی اجازه دهد می تواند جوجه را 24 ساعت بعداز درآمدن از تخم در فضای آزاد قرارداد. مراقبت از جوجه در سنین اولیه بایستی با دقت انجام شود. بهداشت سالن کاملاً رعایت شده و شب ها شرایط مناسب از نظر دما و تهویه برای جوجه ها فراهم شود. عفونت کیسه زرده از متداول ترین علل مرگ و میر جوجه ها تا سن حدود 14 روزه گی است. این عفونت می تواند از طریق تخم، دستگاه جوجه کشی، بندناف و نیز غذا و خوردن مدفوع(از طریق روده) به کیسه زرده منتقل شود. عدم جذب به موقع کیسه زرده باعث عفونت و مرگ جوجه خواهد شد. هرگونه استرس نیز می تواند شرایط را برای باقی مانده کیسه زرده در بدن جوجه و عفونت آن فراهم نماید. از دیگر علل مرگ و میر در جوجه ها را می تواند عفونت های باکتریایی، اسهال و مشکلات فیزیکی پانام برد. غذا 24 ساعت بعداز هچ بایستی در اختیار جوجه قرار گیرد. غذا بایستی دارای انرژی و پروتئین بالا و از نظر املاح معدنی وویتامین ها بالانس باشد. چند روزی طول می کشد تا جوجه خوردن آب و غذا را بیاموزد واین مدت زمان کافی را برای جذب کیسه زرده فراهم می نماید. قرار دادن یک جوجه بزرگ تر در میان جوجه های تازه به دنیا آمده عمل آموختن خوردن و آشامیدن را به جوجه ها آسان می سازد. جوجه های مریض و غیرفعال را بایستی سریعاً از سایر پرندگان جدا نموده و در فضای دیگر تحت درمان قرار داد.